هرگز بین فرزندان پسر و دخترتان بدلیل جنسیت تفاوت قایل نشوید . هرگز به دخترتان نگویید “چون دختر است” کار خاصی را نمیتواند یا نباید انجام دهد .
به پسران از چهار سالگی از طریق بازی غیرمستقیم روش صحبت کردن و رفتار کردن صحیح با یک خانم را بیاموزید . مثلا باز کردن در ، عقب کشیدن صندلی ، کمک کردن ، خیره نشدن به بدن
مهمترین راهی که فرزندان ارتباط با جنس مخالف را یاد میگیرند با الگو برداری از والدین است پس برای پسر بسیار مهم و آموزنده است که پدر چگونه با مادر صحبت میکند و برای دختر مهم است که مادر در برابر پدر و بطور کلی مردان با احترام ولی بدون احساس ضعف و دستپاچگی رفتار نماید .
کارهایی که در خانه به فرزندان پسر و دختر می سپارید بر اساس جنسیت تقسیم نکنید بلکه به هردو کارهای یکسانی بسپارید، مثلا کمک در شستن ظرفها ، شستن خودرو، تا کردن لباسها …
جملات جنسیت گرایانه را در خانه ممنوع کنید : مرد باش ، مثل دخترا پرت میکنی …
دوستی با جنس مخالف را حتی به شوخی با عنوان دوست پسر یا دوست دختر خطاب نکنید و به کودکان بفهمانید دوست دوست است و دوستی ارتباطی با جنسیت ندارد.
دوستانش را بر اساس ظاهرشان توصیف نکنید . بجای اون دختر قشنگه باید بگویید اون دختر باهوش یا مهربون .
به پسرتان یاد دهید گاهی خودش کفشش را واکس بزند یا لباسش را اتو کند یا برای خودش ساندویچ درست کند . این تصور را ایجاد نکنید که این کارها وظیفه مادرهاست.
اگر در شهر یا جامعه ای زندگی میکنید که برابری جنسیتی رعایت نمی شود با گذاشتن دختر بچه ها در کلاسهای آموزشی ورزشهای رزمی به افزایش اعتماد به نفس آنها کمک بزرگی میکنید.