پیشگیری از حوادث

حوادث تهدید کننده کودکان       Child Threatening Injuries

دکتر باقری : معمولا درباره امن کردن منزل برای شیرخواران در دو نوبت یک ماهگی و بعد حدود ۹ ماهگی در مطب با والدین صحبت میکنم ، در تکمیل آن مباحث به نکات زیر نیز توجه نمایید:

حوادث ، عامل ۴۴ درصد موارد مرگ و میر در سن زیر ۴ سال و ۶۵ درصد موارد مرگ ۴ تا ۱۹ سالگی است. در این میان ، حوادث رانندگی اولین عامل در تمام سنین ، حتی زیر یکسالگی می باشد . عوامل بعدی عبارتند از غرق شدگی ، سوختگی ، مسمومیت ، سقوط و خفگی .

 خفگی عامل ۵۰ درصد مرگ و میر های ناشی از حوادث در سنین زیر یک سال می باشد که غالبا ناشی از مصرف مواد غذایی مانند انگور ، شکلات و آجیل یا مواد غیر غذایی مانند اشیاء کوچک است .

سالانه از هر ۴ کودک  یک نفر بدلیل حوادث به اورژانس بیمارستانها آورده می شود. سقوط شایع ترین حادثه غیر مرگبار در کودکان می باشد . حوادث حتی اگر مرگبار نباشند می توانند با ایجاد آسیب های مغزی و جسمی ضایعات دائمی و جبران ناپذیری تا پایان عمر بر جا بگذارند.

کودکانی که نظارت مناسبی ندارند ، خانواده های پر استرس یا متشنجی دارند یا در محیط های پر خطر زندگی می کنند و کودکان  شلوغ و هایپراکتیو ، بیشتر دچار حادثه می شوند  .   نوپایان ۱ تا ۴ ساله در معرض بیشترین خطر برای موارد سوختگی ، غرق شدگی ، سقوط و مسمومیت هستند .

خطرات تهدید کننده کودکان بزرگتر ،  حوادث جاده ای و تصادف ، حوادث مربوط به دوچرخه ، سوختگی  و غرق شدگی هستند.

 حوادث جاده ای:  شایعترین عامل مرگ تصادف در زمان حضور کودک بصورت سرنشین میباشد بجز سن ۵ تا ۹ سال که حادثه بعنوان عابر پیاده برای کودکان شایعتر است. استفاده از صندلی اتومبیل مرگ و میر را تا ۷۱ درصد  و آسیبهای شدید را تا ۶۷ درصد کاهش می دهد. کودکان زیر  یکسال باید در صندلی های رو به عقب  و کودکان بزرگتر (تا ۶ سالگی) در صندلیهای رو به جلو قرار گیرند . کودکان زیر ۱۳ سال هرگز نباید در صندلی جلوی اتوموبیل بنشینند ، مخصوصا اگر اتوموبیل دارای ایربگ می باشد.باد شدن ایربگ در شیرخواران و کودکان کوچک بدون حفاظ ، می تواند کشنده باشد.

عابر پیاده : کودکان  باید از سنین پایین بدقت در مورد عبور از خیابان آموزش داده شوند و این آموزش تا سنین دبستان ادامه یابد و نیز یاد بگیرند که  تا قبل از ۱۰ سالگی هرگز نباید به تنهایی از خیابان عبور کنند.

سوختگی : سوختگی با آب جوش شایعترین عامل می باشد. بنابراین بهتر است از کتری های برقی با سیم بلند استفاده نکنید ، با در دست داشتن لیوان یا ظرف حاوی مواد داغ به کودک نزدیک نشوید و کودک از روروئک استفاده نکند . سایر مواردی که باید مورد توجه قرار دهید شامل  رادیاتور ، سیگار ، پریز برق و اتو  می باشند.

مسمومیت : شایعترین عوامل عبارتند از مواد آرایشی ، پاک کننده ها ، مسکنها ، کرمها و پمادها و دارهای ضد سرفه و سرماخوردگی . بنابراین کاملا مراقب قفل بودن کابینتها و در دسترس نبودن داروها ، کیف دستی ، ساک خرید و کیسه های نایلونی باشید. برخی گلها و گیاهان خانگی ممکن است مسمومیت زا باشند و باید مراقب مصرف آنها توسط کودک باشید. هنگام دارو دادن به کودک به او تفهیم کنید که این دارو است و از الفاظی مانند آبنبات ، شکلات و خوراکی استفاده نکنید. در صورت بروز مسمومیت از القاء استفراغ بپرهیزید.

سقوط :  تا ۳ سالگی کودک باید در تخت دارای حفاظ بخوابد ، هرگز کودک را وقتی محافظ گهواره یا تخت پایین است ، یا هر جای بلند بدون حفاظ مانند میز یا صندلی تنها رها نکنید . مراقب بالا و پایین رفتن کودک از پله ها باشید. در هیچ سنی از روروئک استفاده نکنید. محل بازی کودک در بیرون از منزل باید کفپوش نرم و استانداردی داشته باشد و در صورت لزوم کودک از کلاه ایمنی و زانو بند استفاده کند.

غرق شدگی: کودکان زیر ۵ سال درکی از نتیجه سقوط در آب ندارند و اساسا درخواست کمک نمی کنند. هرگز کودک را در وان تنها رها نکنید . تا ۲ سالگی کودک  ، سطلها و تشتها را خالی نگه دارید. استخرها و حوضها باید دارای حفاظی با ارتفاع لااقل یک و نیم متر باشند. بین سن ۴ تا ۸ سال ( اما نه زوردتر) شنا کردن را به کودک بیاموزید گرچه شنا بلد بودن لزوما مانع غرق شدگی نخواهد بود.

خفگی :  تا ۴ سالگی هر گاه کودک  کودک چیزی می خورد باید مقابل چشمان شما باشد. در حال دویدن و بازی چیزی نخورد . خوراکی های سفت مانند شکلات سفت و آبنبات نخورد . اجسام ریز در دسترس کودک نباشند. مراقب اسباب بازیها از نظر تناسب با سن کودک  باشید . طنابهای پرده و سیمهای بلند وسایل الکتریکی دور از دسترس کودک باشند.  

امنیت محیط : بویژه از ۹ ماهگی اهمیت بیشتری پیدا میکند.مهمترین مساله نظارت داشتن دائم بر کودک است . اما علاوه بر آن باید محیط خانه نیز امن باشد. اگر کودکتان  می خزد چهار دست و پا میرود یا راه میرود به همان اندازه خم شوید تا خانه را از دید او ببینید و خطرها را رفع کنید. شوینده ها ، داروها ، چاقو واشیاء ریز (هر چیزی با قطر کمتر از ۳ سانت و طول کمتر از ۶ سانت ) را از دسترس دور کنید. وقتی مهمان دارید مراقب کیف مهمانتان باشید . پریز های برق را بپوشانید. مراقب باشید قفسه ها ، کتابخانه ، تلویزیون  یا تابلوها سر جایشان کاملا محکم باشند.راه دسترسی به با لکن ،حمام  ،آشپزخانه ، یخچال و کابینت ها باید محدود شود.  تمام طنابها و سیمها دور از دسترس باشند. مراقب مایعات داغ باشید و مثلا با در دست داشتن لیوان چای به کودک نزدیک نشوید. ظروف حاوی غذای داغ را از لبه میز دور کنید. ظروف حاوی آب را دور کنید و بخاطر داشته باشید کودکان  میتوانند  حتی در آبی به عمق ۳ سانتیمتر غرق شوند.هر جا که احتمال سقوط از آنجا وجود دارد مثل تخت ، تاب صندلی ، کاناپه ،… چشم از او بر ندارید. لبه های تیز را بپوشانید و کودک را از آنها دور نگه دارید.اسباب بازیها باید بدون چشم ، دکمه ، روبان و تکه های ریز باشند.    

سایر نکات : از محل کودک خود در هر زمان مطلع باشید . – چگونگی ارتباط با غریبه ها را آموزش دهید .  – شماره تلفن فوریتها را به کودک بیاموزید.

کودکان را با حیوانات خانگی تنها نگذارید. –  کودک را با جملاتی مانند دکتر آمپول میزند از پزشک و بیمارستان نترسانید.

مهم است که همه والدین کمکهای اولیه کودکان را بلد باشند. برای یادگیری این موضوع به مطلب یادگیری کمکهای اولیه مراجعه کنید