مسوولیت پذیری

مسوولیت دادن به کودک از دوسالگی به بعد شروع میشود . دو ساله ها هنوز انقدر تکامل یافته نیستند که به نقششان در خانواده آگاه باشند ولی دوست دارند مطرح و مشغول باشند پس میتوانید مسولیتهایی را به آنها محول کنید و در سنین بعد هم ادامه دهید . باید از ۵-۴ سالگی فرزندان چه پسر و چه دختر را عادت دهید در منزل بطور جدیتر در کارها کمک کنند. مثلا گردگیری کردن ، بیرون بردن آشغالها ، آب دادن به گلها و غیره .وقتی بزرگتر شد میتوانید دریافت پول توجیبی کودک را به ازای انجام این کارها مقرر نمایید :

۱-کارها ساده باشند . مثلا با یک آبپاش کوچک گلها را آب دهد. کارها باید مشخص باشند یعنی کلی گویی نکنید ، نگویید اتاقت را مرتب کن بگویید کفشاتو تو کمد بگذار . ماشینتو تو جعبه بذار. لباستو تو کشو بذار.

۲-نشان دهید . خودتان مرتب باشید و هر چیز را سر جایش بگذارید. همچنین نحوه انجام کارها را نشانش دهید.نگویید بیا کمکم کن لباسارو تا کنیم . بگویید ببین چجوری جورابارو تو این سبد میذارم پیرهنارو تو این یکی.می خوای کمکم کنی؟

۳-بازی کنید. کارها را با رقص و آواز انجام دهید. مسابقه بگذارید کی میتونه زودتر اسباب بازیارو جمع کنه .

۴-برنامه روتین بگذارید. مثلا همیشه بعد از غذا باید بشقابش را در ظرفشویی بگذارد. همیشه بعد از حمام عروسکای وان رو جمع کند.

۵-جملات را به شیوه مثبت استفاده کنید. نگویید “اگر” این کار را “نکنی” آن چیز را نخواهی داشت بگویید “وقتی” اینکار را “بکنی” بعدش آن چیزرا خواهی داشت.مثلا اگر شیرینی می خواهد : وقتی بشینی پشت میز بعدش بهت  شیرینی میدم.( بجای اینکه بگویید اگه نشینی بهت شیرینی نمیدم.)

۶-در برابر وسوسه اینکه برای سرعت در کارها آنها را خودتان انجام دهید ( مثلا ظرفها را جمع کنید) مقاومت کنید.لازم نیست یک کار را دقیق انجام دهد. همینکه سعی میکند تشویقش کنید. و تشویق باید دقیق یاشد.نگویید آفرین پسر خوب بگویید چه خوب ظرفتو تمیز کردی و گذاشتی تو ظرفشویی.

۷-از ۵ سالگی ارزش سکه ها و اسکناسها را به او بیاموزید و بعد اجازه دهید خرید های کوچک انجام دهد. ارزش پس انداز کردن را با خریدن یک قلک آموزش دهید .  بیاموزید که شما صندوق پول او نیستید و پول وسیله ای نامحدود نیست. در سنین پایین اطرافش را از اسباب بازی پر نکنید .